یا ایها الذین امنوا استجیبوالله و للرسول اذا دعاکم لمایحییکم. (انفال-24)
انسان در هر چیزی که نظر می کند باید نظر خود را تنها متوجه ظاهر و قالب آن چیز نکند، بلکه باطن و روح آن چیز را مورد توجه خود قرار دهد. تا وقتی که نظر انسان فقط به ظواهر و قوالب اشیاء معطوف است، از شناختن حقایق امور محروم و در عمل نیز نمی تواند از فواید و منافع و خواص امور بهره مند و منتفع گردد.
بعضی اشخاص طبعاً ظاهربین اند، رنگ و روی ظاهر یک متاع یا جلال و شکوه ظاهر یک عمارت یا حسن ظاهر و قیافه و هیکل یک انسان فوراً نظرشان را جلب و روح آنها را خاضع می سازد، همان ظاهر را ملاک قضاوت و ملاک عمل قرار می دهند. اما بعضی دیگر محقق و کنجکاوند، به دیدن ظواهر قناعت نمی کنند، آب و رنگ و جلال و شکوه ظاهری یک چیز آنها را وادار به قضاوت نمی کند، همیشه سعی می کنند خود را به بواطن و روح اشیاء نزدیک کنند.
هر چیزی در این جهان ظاهر و قالبی دارد و معنا و باطنی. حتی خود مجموعه جهان هستی یک ظاهر و نمودی دارد و یک روح و باطنی. ظاهر و قالب جهان هستی، همین نمودها و پدیده های محسوسی که به حواس ما در می آیند، همین ستارگان، همین شموس و اقمار، همین زمین و درختان و کوهها و دریاها و حیوانها و انسانها، ما این قسمت ظاهر جهان هستی را به نام عالم طبیعت یا عالم دنیا می خوانیم. اما باطن جهان هستی عبارت است از غیب و ملکوت که حاکم و مسیطر بر طبیعت و گرداننده و مدبر آن است، یدبرالامر من السماء الی الارض:
آسمانهاست در ولایت جان
کارفرمای آسمان جهان
در ره غیب پست و بالا هست
آسمان و زمین و دریا هست
قرآن کریم در اول سوره بقره، اهل ایمان را این طور وصف می کند: الذین یؤمنون بالغیب آنان که به غیب و ملکوت ایمان پیدا کرده اند، و روحیه دهریین و مادیین را که فکرشان از حدود ظواهر طبیعت بالا نرفته این طور تحلیل می کند: یعلمون ظاهراً من الحیوه الدنیا و هم عن الاخره هم غافلون یعنی اینان به همین ظواهر و نمودها که عبارت است از حیات عالم دنیا رسیده و معتقد شده اند اما از عالم آخرت که در ماوراء این ظواهر و نمودهاست در غفلت و بی خبری به سر می برند.
هر چیزی تا روح و باطنش محفوظ است قابل دوام است، تا روح و باطن محفوظ است اگر نقصان و کسری در ظاهر پیدا شود قابل جبران است، اما اگر روح و باطن از بین رفت آن چیز خاصیت خود را از دست می دهد، از ظاهر بی باطن و قالب بی روح کاری ساخته نیست.
ظاهر و باطن، و روح و قالب، و مغز و پوست توأم با یکدیگر و همراه با یکدیگرند. رعایت هر دو جنبه واجب و لازم است. یکی از اموری که مانند سایر اشیاء ظاهر و قالبی دارد و روح و باطنی، خود دین است. ظاهر دین عبارت است از انجام اعمال و افعال ظاهری که از طرف شارع مقدس دستور آنها رسیده است و البته هر یک از آنها در جای خود لازم الاجراست. اما روح دین عبارت است از روشن شدن ضمیر و باطن به نور ایمان و عرفان. علی(ع) می فرماید: اول الدین معرفته پایه اول دین و سنگ اول بنای دین، معرفت و شناسایی ذات احدیت است. شخصی آمد خدمت مولای متقیان علی(ع) و عرض کرد: «هل رأیت ربک» آیا پروردگار خویش را دیده ای؟ فرمود: لم أعبد رباً لم أره من هرگز خدایی را که ندیده باشم بندگی نکرده ام. لم تره العیون بمشاهده العیان ولکن رأته القلوب بحقائق الایمان اما ای مرد! بدان که این چشمها که در سرها قرار گرفته نمی تواند خدا را ببیند، دلهاست که با نور ایمان او را مشاهده می کنند. لاتدرکه الابصار و هو یدرک الابصار و هواللطیف الخبیر. چشم دل باز کن که جان بینی.
دل اگر به نور عرفان منور شد اوج می گیرد، شادی خاطر می آورد، مانند این است که از حجره تاریکی به گلستان مصفایی قدم گذاشته باشد، آلام و کدورتها و رنجها که نتیجه محدودیت روح است از بین می رود، خوش بینی پیدا می شود و به همه چیز مهر می ورزد:
به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست
آن کس که دینش از حدود انجام اعمال و افعال ظاهری تجاوز نکرده و قلبش به نور عرفان و محبت ذات اقدس الهی منور نگشته، از خاصیتهای دین بهره وافی نمی برد. چنین کسی را به حقیقت نمی توان مؤمن خواند. گروهی از اعراب بادیه نشین که تازه به اسلام گرویده بودند، آمدند حضور پیغمبر اکرم(ص) و گفتند: یا رسول الله! ما ایمان آورده ایم. آیه نازل شد: قالت الاعراب امنا قل لم تؤمنوا و لکن قولوا أسلمنا و لما یدخل الایمان فی قلوبکم یعنی ای پیغمبر! اعراب مدعی ایمان اند، به آنها بگو شما ادعای ایمان نکنید، شما بگویید ما اسلام آورده ایم زیرا ایمان امری معنوی و نوری است باطنی و هنوز در قلب شما نفوذ نکرده، شما تشریفات ظاهری دین را که از اقرار زبانی شهادتین شروع می شود عملی کرده اید.
یک فرد یک جامعه وقتی از مزایای دنیایی و آخرتی دین بهره مند می شود که روح دین در او دمیده شده باشد. روح دین است که به دل صفا و محبت می دهد، روح دین است که عقل و فکر را توسعه می دهد و بالا می برد، روح دین است که زنگ آلام و کدورتها را از دل می زداید، روح دین است که حس تراحم و تعاطف و مهربانی و برادری ایجاد می کند، روح دین است که شخص را طوری می سازد که از ایثار و نفع رساندن به غیر لذت می برد. اگر ما وضع مسلمانان امروز را با مسلمانان زمان پیغمبر اکرم(ص) مقایسه کنیم می بینیم در قسمت تشریفات ظاهری ما جلو هستیم، آن روز اینقدر هیاهو و جنجال به نام دین نبود، اینقدر علم و رایت و بیرق و فریاد به نام دین نبود، اینقدر طبل و دهل نبود، ولی در عوض چیزی بود که امروز نیست؛ یک روح ایمان و حقیقی در کار بود، یک خلوص و صمیمیتی در کار بود که به آسانی از جان خود، از مال و فرزندان خود در راه دین می گذشتند، آنچه دستور از پیغمبر خدا می شنیدند فکری جز عمل کردن نداشتند، یکپارچه عشق و شور و هیجان و یقین بودند، عشق الهی و شور خدایی. پیغمبر اکرم(ص) به یکی از اصحاب خود عبور می کند. در رنگ رخسار و وضع چشمها و نگاههایش ضمیر آشفته اش را خوانده، می پرسد: کیف أصبحت چگونه صبح کردی و حالت چگونه است؟ عرض می کند: «اصبحت موقناً» صبح کردم در حالی که اهل یقینم. علامت یقینت چیست؟ علامت یقینم این است که مثل این است که روز حساب را می بینم، اهل بهشت را در بهشت و اهل جهنم را در جهنم مشاهده می کنم:
گفت پیغمبر صباحی زید را
کیف اصبحت ای رفیق باصفا
گفت عبداً موقناً، باز اوش گفت
کو نشان از باغ ایمان گر شکفت
گفت تشنه بوده ام من روزها
شب نخفتستم ز عشق و سوزها
گفت از این ره کو رهاوردی بیار
در خور فهم و عقول این دیار
گفت خلقان چون ببینند آسمان
من ببینم عرش را با عرشیان
هشت جنت، هفت دوزخ پیش من
هست پیدا همچو بت پیش شمن
جمله را چون روز رستاخیز من
فاش می بینم عیان از مرد و زن
هین بگویم یا فرو بندم نفس
لب گزیدش مصطفی یعنی که بس
روح دین و حقیقت ایمان بود که در کمتر از نیم قرن جهانی را مسخر کرد. خداوند از قرآن کریم تعبیر به «روح» می کند: و لقد أوحینا الیک روحاً من أمرنا ما کنت تدری ماالکتاب و لا الایمان. یا أیها الذین امنوا استجیبوا الخ. راهنمایان حقیقی و نگهبانان حقیقی دین مبین اسلام آنهایی بوده و هستند که با علم خود و عمل و مجاهده و تقوای خود و با بیان و قلم خود روح دیانت را حفظ می کنند. علی علیه السلام در ضمن جمله های معروفی که به کمیل نخعی تلقین می کند می فرماید: اللهم بلی لا تخلو الارض من قائم لله بحجه اما ظاهراً مشهوراً و اما خائفاً مغموراً زمین خالی از حجت نیست، یا ظاهر و آشکار و یا خائف و پنهان. کار این حجج الهی این است که دلایل و آیات الهی را حفظ می کنند: بهم یحفظ الله حججه و بیناته اینها حافظ حجتها و دلایل الهی هستند، و یزرعونها فی قلوب اشباههم اینها بذر ایمان را در قلب کسانی که مستعدند می کارند.
خود علی(ع) و اولاد طاهرینش در صف اول و مقدم کسانی بودند که ناظر و حافظ روح دین بودند. نظری به سیره و روش آنها بیندازید و خدمات آنها را به عالم معنویات اسلام ببینید. خدماتی که شخص علی(ع) از راه بیان و خطابه و تعلیم شاگردان یا در مقام جواب سؤالات و حل مشکلات و یا از راه نشان دادن حقیقت اسلام با تقوا و عمل خویش انجام داد، فراموش نشدنی است و مانند خورشید در صفحات تاریخ می درخشد.
علی و آل علی برای حفظ دیانت از هیچ گونه فداکاری دریغ نکردند. عمل فرزند بزرگوار علی، حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) بهترین شاهد و گواه بر مطلب است. اباعبدالله به کاری اقدام کرد که از نظر خودبینان خودکشی و انتحار بود، زیرا کشته شدن آن حضرت در این سفر به قدری واضح بود که نه تنها خودش بلکه هرکس می شنید تصدیق می کرد. هی می آمدند و آن حضرت را از این مسافرت منع می کردند و دلیلشان این بود که جانش در خطر است، اما اباعبدالله به این سخنان گوش نمی داد و دلیلش این بود که جان جانش در خطر است. اباعبدالله ثابت و مدلل کرد که در مقام مبارزه با کفر و عوامل ضددین و در مقام امر به معروف و نهی از منکر تا پای جان باید رفت. آخرالامر در جواب یکی از آن کسانی که اصرار می کرد که آن حضرت از این سفر خودداری کند، این اشعار را قرائت کرد که گوینده آن یک مرد انصاری است و هنگامی که برادرش او را از یاری کردن پیغمبر(ص) منع می کرد انشاء کرده بود:
سأمضی و ما بالموت عار علی الفتی
اذا ما نوی حقاً و جاهد مسلما
و واسی الرجال الصالحین بنفسه
و فارق مثبوراً و خالف مجرما
فان عشت لم أندم و ان مت لم الم
کفی بک ذلا أن تعیش و ترغما
یعنی من حتماً خواهم مرد، مرگ برای جوانمرد در صورتی که خبر داشته باشد و با عشق و علاقه بخواهد جهاد کند عیب و عار نیست، مرگ برای کسی که می خواهد قدم جای قدم مردان شایسته بگذارد و از شقاوت کاری دوری گزیند و با گناهکاری مخالفت ورزد ننگ نیست بلکه افتخار است، من اگر در این سفر زنده بمانم نکوهشی برایم نیست و اگر هم بمیرم جای سرزنش نیست، این ذلت برای تو کافی است که زنده بمانی در حالی که مخذول و منکوب باشی و نتوانی در راه مقصد خویش قدمی برداری.
در وصیتنامه ای که موقع حرکت از مدینه به برادرش محمدبن حنفیه نوشت، جهانیان را از هدف و مقصد خویش آگاه ساخت. در آنجا پس از اقرار به وحدانیت حق و نبوت پیغمبر خاتم و روز حساب، این جمله ها را درج فرمود: انی لم اخرج اشراً و لا بطراً و لا مفسداً و لا ظالماً و انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی صلی الله علیه و آله، انی ارید أن آمر بالمعروف و أنهی عن المنکر و اسیر بسیره جدی و أبی علی بن ابی طالب.

استاد شهید مرتضی مطهری(ره)

تحقیق نشان داد تلفن همراه ، دروغ گویی را افزایش می دهد و باعث کاهش صله ارحام می شود.
به گزارش پایگاه اینترنتی الرایه ، حسام خضیر این تحقیق را در پنجمین کنگره جهانی کشورهای مدیترانه ای ارائه کرد. این کنگره اخیرا به همت انجمن عربی توسعه بشری در قاهره برگزار شد.
خضیر مدعی است تلفن همراه به افراد این امکان را می دهد تا بدون حضور افراد دیگر و بدون توجه به مکان خاص ، حرف بزنند و به راحتی بتواند دروغ بگوید.
این محقق توصیه کرد سعی کنید زمان مکالمه تان از شش دقیقه بیشتر نشود.
وی همچنین نسبت به قرار دادن تلفن همراه کنار بالش خواب ، کودکان و زنان باردار هشدار داد.

تحقیق نشان داد از هر هشت آمریکایی بالغ یک نفر به اینترنت معتاد است و نمی تواند چند روز بدون آن سرکند.
به گزارش رویترز ، این در حالی است که از هر یازده نفر یک نفر سعی دارد اعتیاد خود را پنهان کند.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد کالیفرنیا مشاهده کردند از هر هشت نفر ازافراد بالغ ، یک نفر اعتراف کرد حداقل مدتی را با اینترنت به سر می برد.
الیاس ابوجاودی، مسوول گروه تحقیق گفت: وظیفه ما این است که مشکلات واقعی مردم را با چنین تحقیقی پیدا کنیم.
محققان با گفتگوی تلفنی با 2681 نفر در بهار و تابستان 2004 به نتایج مذکور دست پیدا کردند.

کرایسلر به تازگی سیستمی به نام MyGIG را بر روی مدل سبرینگ نصب کرده که به نظر می‌رسد مشتریان زیادی پیدا کند.

اگرچه برخی معتقدند که شرق شناسی در آلمان در معنای مطالعات نظام مند آکادمیک همزمان با تاسیس انجمن خاورزمین آلمان و به همت شاگردان سیلوستر دوساسی شرق شناس فرانسوی آغاز شد اما شرق شناسی در سرزمین های آلمانی زبان از مدتها پیش - و البته علیرغم تفاوت های آن با فرانسه و انگلیس - آغاز شده بود.
برای شرق شناسی آلمانی نیز همچون همسایگان انگلیسی و فرانسوی شان ، سفر سیاحان اروپایی به مشرق زمین و سفرنامه های آنان ، روشنگری و رومانتیک که البته در آلمان بیش از کشورهای دیگر شکوفا شد پیش زمینه های آن بودند. برخلاف شرق شناسی فرانسوی و انگلیسی ، در آلمان انگیزه های استعماری زمینه ساز آن نبود و از این رو در آلمان نوعی شرق شناسی آکادمیک و دانشگاهی مشاهده می شود. سیر شرق شناسی در آلمان به 3 دوره تقسیم بندی شده است. دوره اول قرون شانزدهم و هفدهم را شامل می شود که در آن سفر به مشرق زمین رواج داشته است و گرایش به تحصیل زبانهای شرقی در آن فراهم آمده است و دوره دوم قرون هجدهم و نوزدهم را دربر می گیرد که شرق شناسی طی آن به رشته ای علمی بدل می شود و در دانشگاه ها گرایش های گوناگون می یابد و دوره آخر عصر حاضر است که شرق شناسی براساس موضوعات تقسیم بندی شده و شرق نه در مفهوم کلی بلکه بسته به مناطق جغرافیایی بررسی می گردد و نیز تحولات سیاسی ملت های شرقی مورد مطالعه قرار گرفته و کرسی اسلام شناسی در دانشگاه های مختلف رواج یافته است.
در قرون شانزدهم و هفدهم زبانهای شرقی در مغرب زمین تدریس می شد اما تدریس این زبانها بیشتر با حمایت دربارهای کشورهای اروپایی و با مقاصد سیاسی ، استعماری یا فهم متون دینی بود اما با آغاز قرن هجدهم و بویژه تفکرات عصر روشنگری ، شرق شناسی نیز وارد حوزه تازه ای شد. در این میان نقش گوتهلد ابراهام لسینگ و هردر را نمی توان فراموش کرد. روزگار یوهان گوتفرید هردر که روز بیست و پنجم آگوست سال 1744 در شرق آلمان و در مورونگن به دنیا آمد، درست مقارن بود با دوره ای که گرایش به شرق اندک اندک رو به فزونی می نهاد و کم کم از میزان نظرات مغرضانه نسبت به شرق کاسته می شد. هردر در آغاز چندان به مشرق زمین علاقه ای نشان نمی داد و تحت تاثیر عقاید پیشینیان درباره مشرق زمین و مسلمانان بود اما بعدها در اثر توصیه دوستانی چون یاکوب رایزکه به مشرق زمین علاقه مند شد و بعدها دوران زندگیش را صرف پرداختن به ادبیات ملل مختلف ازجمله ادبیات فارسی ساخت.
هردر بیش از هر شاعر و اندیشمند ایرانی از سعدی متاثر است به گونه ای که او سعدی را معلم خود در اخلاق می داند.اندیشه روشنگری موجب شد تا اندیشه های رایج در دنیای مسیحی که اسلام را دینی کاذب و تحریف شده می خواند، اندک اندک رنگ ببازد.اما بسیاری پیدایش شرق شناسی به مفهوم یک ساختار منسجم آموزشی را با تاسیس مدرسه زبانهای شرقی (Ecole speciale des langues orientales) در پاریس توسط سیلوستر دوساسی همزمان می دانند. شاگردان آلمانی دوساسی بعد از او با تلاشهای خود در آلمان مرکز مطالعات شرق شناسی را از پاریس به لایپزیک منتقل کردند.
در تاریخ دوم اکتبر سال 1845 انجمن سرزمین های خاوری (Deutsche Morgenlndische Gesellschaft) در لایپزیک به همت هاینریش لبرشت فلایشر (Heinrich Leberecht Fleischer) تاسیس شد. البته پیش از وی (در سال )1833نیز در دانشگاه گیس ن به همت یکی دیگر از شاگردان دوساسی به نام یوهان آگوست فوللرس (Johann August Vullers 1803-1881) نگاه تازه و علمی به مشرق زمین آغاز شده بود. فوللرس که خود از فارغ التحصیلان مدرسه دوساسی بود مطالعه مشرق زمین را صرفا بری موضوع آن و نه برای خدمت به منافع استعماری و یا اهداف مذهبی پیگیری می کرد.
کار علمی فوللرس حدود نیم قرن دوام یافت و توسعه پیدا کرد. مهمترین علاقه او زبان و ادبیات فارسی بود. مهمترین اثر او فرهنگ فارسی - لاتینی است که هنوز نیز معتبر است و در سال 1962 تجدید چاپ شده است. پس از مرگ وی در سال 1881 کرسی علمی او به مدت 20 سال خالی ماند تا این که فردریش زاکاریاس شاوالی (Friedrich Zacharias Schwally 1863-1919) یکی از شاگردان تئودور نولدکه راه او را ادامه داد. انجمن سرزمین های خاوری در آلمان یا به اصطلاح مخفف آلمانی آن DMG با هدف مطالعه درباره زبانها و فرهنگ های مشرق زمین تاسیس شد. رشته هایی که در این انجمن بدان پرداخته می شود عبارتند از: مصرشناسی ، شرق باستان ، سامی شناسی ، زبان و ادبیات عبری ، زبان و ادبیات عربی ، اسلام شناسی ، شناخت شرق مسیحی ، ایران شناسی ، شناخت بودیسم ، هندشناسی ، زبان و ادبیات ترکی ، آسیای باستان ، شناخت مغولستان ، تبت ، چین ، ژاپن آسیای جنوب شرقی ، آفریقا و سرزمین های مجائر با آن.
در دوران رایش سوم و حکومت هیتلر این انجمن منحل شد اما در سال 1948دوباره فعالیت خود را ادامه داد. قدیمی ترین و مشهورترین انتشارات این انجمن ، مجله انجمن سرزمین های خاوری (ZDMG)است که نخستین شماره آن در سال 1847منتشر شده و به عنوان یک ارگان برای شرق شناسی در کل منطقه آلمانی زبان شناخته می شود. این مجله به غیر از دوره رایش سوم تاکنون به طور منظم چاپ شده است.
از آغاز انتشار این مجله ، آن به عنوان محلی برایانعکاس نظرات اندیشمندان در حوزه شرق شناسی شناخته شده و مقالات این مجله درباره اسلام معمولا در موسسات وابسته انجمن در بیروت و استانبول تهیه و تدوین می گردد.
شرق شناسی آلمانی در قرن نوزدهم تحت تاثیر ایدآلیسم آلمانی قرار گرفت و گرایش به فقه الغه در آن رو به فزونی نهاد. فلایشر به عنوان الگوی شرق شناسی آلمان در فقه اللغه عربی ، تصحیح ، ترجمه و تفسیر متون خاور نزدیک شناخته می شود که روش او تا امروز نیز ادامه یافته است.
اما برخی در این دوره از نوع یا رنگ دیگری در شرق شناسی آلمان سخن به میان می آورند: شرق شناسی متاثر از گوته که به ادبیات مشرق زمین گرایش یافته است. در دورانی که گوته شاعر بزرگ آلمانی در وایمار اقامت داشت یعنی در فاصله سالهای 1775تا 1832در دانشکده فلسفه در ینا کرسی شرق شناسی با تاسی از مدرسه دوساسی تاسیس شده بود.یوهان گوتفرید آیش هورن (Johann Gottfried Eichhorn 1775-1888) هاینریش ابرهارد گوتلب پاولوس (Heinrich Eberhard Gottlob Paulus1789-1792) کارل دیوید الگن (Karl David Ilgen1794-1802) ، کریستیان ویلهلم آگوستی (Christian Wilhelm Augusti 1803-1811) گئورگ ویلهلم لورس باخ (Georg Wilhelm Lorsbach1812-1816) و یوهان گوتفرید لودویگ کوزن گارتن (Johann Gottfried Ludwig Kosegarten 1817-1824) از شرق شناسان برجسته دانشگاه ینا در رزگار گوته به شمار می آیند.گرایش گوته به مشرق زمین و بویژه ایران و حافظ شیرازی سمت وسوی تازه ای را در شرق شناسی آلمان ایجاد کرد. خان شیمل درباره این سمت و سوی تازه در کتاب شعر ملتهای مسلمان می نویسد:... اما برای مخاطب آلمانی نسبت به خوانندگان دنیای آنگلوساکسن کار سهل تر است. ما در دیوان غربی - شرقی گوته نخستین تماس را با شعر فارسی به دست آوردیم - و چه دستاورد پرباری - (دستاوردی ناب تر از آنچه که دنیای آنگلوساکسن با ترجمه رباعیات خیام توسط فیتزجرالد به دست آورد) و پس از آن ما فردریش روکرت را داشتیم که که در بازآفرینی شعر مشرق زمین بی نظیر بود، نابغه ای که به خامه توانایش اشعار فارسی ، عربی و حتی سانسکریت و حتی بسیاری از اشعار دیگر را با وفاداری حیرت آور به اصل به زبان آلمانی برگردانده است.
تا بتواند به شعار خود تحت عنوان: شعر جهانی تنها آشتی جهانی است ؛ خدمت نماید تا به این شیوه بتواند اندیشه ای که هر در آن را در ذهن پرورانده بود و گوته به آن نظام بخشیده بود و برای زبان آلمانی تا حدودی فضاسازی نموده بود، حداقل در زمینه اشعار مشرق زمین به مرحله ظهور رساند. گنجی که اروپا تازه از آغاز قرن هجدهم به بهره مندی از آن برانگیخته شد.این گفتار شیمل به درستی اثبات مدعای نگارنده است که نگرش و سمت و سویی تازه را در شرق شناسی آلمان در قرن هجدهم در نظر می گیرد. روکرت ادامه دهنده راه گوته است با این تفاوت که در زبان دانی نابغه است و علاوه بر آن شاعری است توانمند. فردریش روکرت یکی از شاعران والامقام آلمانی است که تقریبا از نظر زمانی معاصر با گوته نیز به حساب می آید. روکرت آثار بسیاری را از زبان فارسی با وزن و قافیه به زبان آلمانی برگردان نموده است و در اثر ترجمه های زیبای او از غزلیات شاعران ایرانی و نیز سرودن شعر در قالب غزل ، قالب غزل از همان دوره به شعر آلمانی وارد شده است.
روکرت در سال 1788 در شهر شواینفورت آلمان متولد شد و به تحصیل زبانهای باستانی پرداخت. در سال 1826 به سمت استادی زبانهای شرقی در دانشگاه ارلانگن برگزیده شد و از سال 1841تا سال 1848 در دانشگاه برلین به تدریس پرداخت. او تا سال 1866 که دار فانی را وداع گفت به ترجمه آثار ادبی از بیش از 40زبان به زبان آلمانی پرداخت. به اعتقاد خانم آنه ماری شیمل ترجمه های روکرت از ادبیات ملتهای مختلف و بویژه ادبیت فارسی در حفظ معنی و رعایت صورت شاعری به راستی محیرالعقول است. از نظر روکرت شعر ملتهای مختلف به گوش مردم عارف زبانی واحد است ، نغمه ای ابدی که در آن احساسات جاوید ملتها نهفته است. به اعتقاد روکرت شناخت شعر هر ملتی شناخت روح آن ملت است.
یکی از آثار زیبای روکرت گلهای شرقی نام دارد که شاید بتوان آن را اثری در ادامه دیوان غربی - شرقی گوته به حساب آورد. در این اثر روکرت به دنبال زبانی است که بتواند زندگی آرمانی همه ملتها را از طریق هنر ترجمه و قدرت بیان اولیه بازتاب دهد. روکرت زبان آلمانی را زبانی ایده آل برای آینده می داند به همین سبب متوجه مشرق زمین می شود، زیرا به اعتقاد او مشرق زمین سرچشمه ای دست ناخورده است که در آنجا می توان به زندگی آرمانی دست یافت و آن زندگی را در آنجا مشاهده نمود.
بنابراین می توان چنین استنباط نمود که در پس همه تصاویری که او از بهار و گل و غزل و معشوقه و بلبل و... ارائه می دهد ردپایی نامحسوس از زندگی ایده آل را می توان احساس نمود.به هر حال شرق شناسی آلمانی در قرن نوزدهم رشته ها و شعبه های مختلف یافت اما از چند جهت از شرق شناسی فرانسوی و انگلیسی متمایز بود.
همان گونه که ادوارد سعید در کتاب شرق شناسی خود اظهار نموده است نخست آن که در تبعات دانشگاهی آلمان در خلال دو ثلث اول قرن نوزدهم هرگز بین شرق شناسان و یک علاقه ملی و پابرجا نسبت به شرق ، مشارکت و همگامی نزدیکی به وجود نیامد. چیزی شبیه به حضور انگلیسیان و فرانسویان در هندوستان ، خاور زمین ، آفریقای شمالی در آلمان وجود نداشت. افزون بر این ، شرق آلمانی ها تقریبا انحصارا یک شرق دانشگاهی و حداقل کلاسیک بود. این شرق موضوع اشعار غنایی ، داستان های تخیلی و حتی غیرتخیلی قرار می گرفت.
علاوه بر آن انگیزه های استعماری و سیاسی حامی و نیز هدف شرق شناسی در آلمان نبود.البته نمی توان شرق شناسی آلمانی را نیز از هرگونه نقدی مبرا دانست. ادوارد سعید به درستی در مقدمه شرق شناسی خود به این نکته اشاره می نماید که به هر حال وجه اشتراک شرق شناسی آلمان با شرق شناسی انگلستان و فرانسه و سپس امریکا داشتن نوعی اقتدار فکری بر شرق در فرهنگ غربی است. در نوشته های فن هامر این نکته اشاره شده است که چون زبان آلمانی زبانی کامل و برجسته است می تواند به بهترین شکل شاهکارهای ادبی جهانی را در خود بگنجاند. از این رو به گفته ادوارد سعید این حس برتری و نیز حس هضم کردن شرق در فرهنگ غربی در شرق شناسی آلمانی نیز به چشم می خورد و نمی توان و نباید آن را انکار کرد.
به هر حال در اواخر قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم و پس از انفکاک و ایجاد رشته های گوناگون در آن ، شرق شناسی به دوران جدید وارد شد.

بگذارید این بار یکراست برویم سر اصل موضوع، شاید شما هم متوجه شده باشید که هویت آرام آرام از محله‌های تهران رخت بسته و رفته است.

یک مبتکر اردبیلی ، دستگاه ارتباط دهنده آیفون در منازل به تلفن همراه را طراحی و ساخت.
نقی ستوده ، سازنده این دستگاه به خبرنگار ایرنا گفت: با استفاده از این دستگاه که ‪ FF.TEL‬نامگذاری و قابلیت نصب بر روی انواع در بازکن منازل (آیفون) را دارد، صاحبخانه در صورت نبود در منزل می‌تواند به وسیله تلفن همراه با مراجعه‌کننده به منزل خود صحبت کند.
این عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل افزود: این دستگاه قابلیت این را دارد که در صورت تمایل صاحب خانه در باز شود و اگر شخصی نیز آیفون در را بزند یک عکس از وی ذخیره کند.
وی با اشاره به این که این دستگاه مشابه خارجی ندارد ، گفت: چهار ماه برای طراحی و ساخت این دستگاه صرف شده و با تولید انبوه آن علاوه بر تامین نیاز داخلی می‌توان به بازارهای جهانی هم عرضه کرد.
وی افزود: این دستگاه در اداره کل ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتی ایران به ثبت رسیده است.
این مخترع اردبیلی در سال ‪ ۸۳‬نیز دستگاههای "شاه تستر" نیمه‌هادی‌ها و اندازه‌گیر فرکانس و ولتاژ موسوم به " ‪ "vef sensor‬ساخته و آنها را به ثبت رسانده است.

شرکت فوجیتسو تا پایان ماه میلادی جاری فروش رایانه‌های لپ‌تاپی را که در آنها به جای استفاده از "هارد دیسک" از حافظه‌های "فلش" استفاده شده، آغاز خواهد کرد.