نویسنده ضمن بیان اصول و ضوابط دوستی دختر و پسر در اسلام معتقد است دوستی دختر و پسر تنها از طریق ازدواج موقت مورد تأیید اسلام است امّا حدود دوستی باید مشخص و معین باشد و به روابط جنسی منجر نشود.
هدف این نوشتار، هرگز ترویج ارتباط دوستی با جنس مخالف نیست و از آن حمایت نمیکند. در جامعه ایران با توجه به بنیانهای دینی و باورهای ایمانی، این نوع دوستی کمتر جای دارد و می‌تواند جای باز کند. هدف از طرح ارائه شده، این است که اگر شخصی خواست از این باورها عدول و با الگوهای دیگر هماوردی کند، از طرح دینی آن نیز آگاهی داشته باشد و در تنگنای زندگی اگر ناچار از برقراری این نوع ارتباط دوستی شد، راهکار دینی آن را پیش گیرد تا به گناه و آلودگی مبتلا نشود.
? مؤلفههای ارتباط دوستی دختر و پسر
دوستی با جنس مخالف یکی از انواع مختلف ارتباط میان فردی است که مؤلفههای آن بر اساس تعریف فوق، به شرح ذیل میباشد.
?) برقرار کنندگان ارتباط
بر اساس قواعد کلی ارتباط میان فردی، دوستی با جنس مخالف، دارای دو ویژگی اساسی است که وجود آن دو برای برقرار کنندگان ارتباط لازم و ضروری است. به گونهای که اگر این دو شرط رعایت نشود، آن ارتباط را دوستی با جنس مخالف نمینامند.
الف) اختلاف طرفین ارتباط در جنسیت؛ دوستی با جنس مخالف، بر خلاف دیگر ارتباطها از قبیل ارتباط آموزشی یا اقتصادی، بر پایه اختلاف جنسیت دو طرف بنا می‌شود. بنابراین ارتباط، یک سویه و یک طرفه نیست بلکه هر دو طرف چه دختر و چه پسر، در این ارتباط نقش فعال دارند. لذا برقرار کنندگان ارتباط، حداقل یک دختر و یک پسر هستند.
ب) برخورداری از کارکردهای مبتنی بر جنسیت و توانمندی جنسی؛ از این رو، هرگز ارتباط دوستی دو بچه خردسال، هرچند یکی پسر و دیگری دختر باشد یا پیرمردها و پیرزنها را ارتباط با جنس مخالف نمیگویند.
?) محتوای ارتباط
هدف این نوع ارتباط، غیر از اهداف یک ارتباط فرهنگی، آموزشی و اقتصادی است. هرگز به شریک تجاری یا کاسب محله که صرفاً با وی ارتباط تجاری برقرار است یا در مبادلات آموزشی و فرهنگی، بهطرف مقابل خود، عنوان دوست را نمیدهند بلکه آنها را استاد، معلم، همکار و... مینامند. آنگونه که از اسم این نوع ارتباط، یعنی دوست پسر یا دختر داشتن پیداست، پیام و محتوای آن است که همانا دوستی، محبت، صمیمیت، عشق، رفاقت، یکدلی، عاطفه و... است.
البته چون دوستی و محبت، در روابط انسانی، دارای انواع و سطوح مختلف است، محبت مبادله شده در ارتباط با جنس مخالف، از نوع محبت مادرانه یا در سطح محبت دو همکار و شریک اقتصادی نیست و همچنین از نوع محبت همسری هم نیست بلکه محبت آنها هم رنگ با محبت جنسیتی و در سطح جنسی است. بر همین اساس، رسانه و کانال در این ارتباط نیز، با دیگر ارتباطها تفاوت پیدا می‌کند. محبت مادرانه، از طریق نوازش، خرید اسباب بازی و...، به طرف مقابل (بچه) منتقل می‌شود ولی در این ارتباط، محبت از کانال دیگری که با رفتارهای جنسی و جنسیتی بیارتباط نیست، مبادله میگردد.
لازم به یادآوری است که مقصود از رفتار جنسی مفهوم خاص نیست بلکه مفهومی فراتر از آن مورد نظر است و شامل هر نوع تمایل به جنس مخالف می‌شود. یعنی رفتاری که تأثیر آن در ارتباط با همجنس یکی نیست و تأثیری متفاوت با همجنس دارد، مثلاً برای انسان نیازمند ارتباط با جنس مخالف، حتی صحبت کردن با جنس مخالف دارای تأثیری است که این امر در ارتباط کلامی با جنس موافق به دست نمیآید. بیتردید، همین تأثیر متفاوت، ناشی از جنسیت است. از این رو، به آن رفتار جنسی یا جنسیتی می‌گویند.
? رابطه دختر و پسر از منظر اسلام
? اصول ارتباطهای انسانی
از منظر اسلام، تمام ارتباطهای انسانی به تمام اقسام آن، باید از اصول و قواعدی پیروی کنند تا مهر صحت شرعی و امضای شریعت به پای آنها زده شود وگرنه آن ارتباط مردود شمرده شده و هرگز مورد پذیرش شریعت نیست و برای هیچ یک از طرفین الزام آور نیست و تعهدی را به نفع یا ضرر آنها به دنبال ندارد.
?) تعهد تضمینی
از جمله قواعدی لازم الاجرا در تمام روابط انسانی، تعهد آوری و تضمینی بودن آن است. یعنی دو طرف ارتباط، باید نسبت به اصل ارتباط و لوازم آن پایبند و متعهد باشند.
شارع مقدس، بعد از قبول ضرورت این اصل در روابط بین انسانها، برای تحقق عملی آن چارهای دقیق اندیشیده است. از این رو، در تمام ارتباطات اساسی و سرنوشت ساز، «عقد ارتباط» یا «پیمان ارتباط بستن» را یک عنصر ضروری میداند و تمام انواع روابط انسانی را با «عقد» و «پیمان» مستحکم، برای طرفین لازم الاجرا میداند. اگرچه لازم نیست، این عقد و پیمان به شکلی خاص و به الفاظی معین بیان شود بلکه تنها وجود این پیمان و عقد ضروری است تا طرفین را نسبت به مسئولیت خود، در برابر دیگری متعهد سازد.
نکته دیگری که در اینجا باید به آن توجه شود. تعیین نوع عقد از بین انواع کلی عقد است. از آنجا که کارکرد و هدف مورد نظر در این نوع ارتباط، همانند ارتباط خانوادگی است و در سطوح ابتدائی یک ارتباط خانوادگی میگنجد، لذا از شرائط عقد و پیمان خانوادگی (ازدواج)، با رعایت شرائط مربوط پیروی می‌کند. ارتباط خانوادگی، یک نوع ارتباط انسانی است که در نوع خود به شکل عقد ازدواج دائم و عقد ازدواج موقت محقق می‌شود. البته کارکرد و سطح ارتباط در این نوع عقود خانوادگی، یکسان نیست. برخی از آنها با توافق طرفین معین می‌شود و برخی بنابر مقتضیات خود عقد تعیین میگردد. به عنوان نمونه، در عقد ازدواج موقت، نوع کارکرد و ارتباط معین است. ولی سطح ارتباط، محدود و میزان آن با توافق طرفین معین می‌شود. بنابراین، در ارتباط دوستی با جنس مخالف هم که یکی از اقسام عقد موقت است؛ نوع ارتباط معلوم است ولی سطح روابط، کیفیت، محدوده و میزان آن به توافق طرفین، در ضمن عقد معین شده و طرفین به رعایت آن ملزم میشوند.
?) تعریف و تعیین حدود ارتباط
دومین قاعده در ارتباطهای بین فردی، تعیین و تعریف حدود ارتباطها است. از آنجا که طرفین ارتباط، در ضمن پیمان و عقد در برابر یکدیگر متعهد میشوند، باید محدوده این تعهد و التزام معین شود. در ارتباط دوستی با جنس مخالف برای طرفین معین است که هدف از این نوع ارتباط مبادله محبت، صمیمیت، مهر و عشق است اما حدود این نوع مبادلات را باید مشخص کرد تا طرفین در محدوده خاص و تعریف شده، از همدیگر انتظار داشته باشند. مثلاً باید مشخص کرد که آیا ارتباط در سطح گفتوگو است یا تماس بدنی هم، داخل محدوده است. مرز گفتگوها و ناحیههای تماس بدنی تا کجاست. فارغ از این اصل و قاعده، نه تنها این ارتباط درست نیست بلکه این ارتباط محکوم به شکست میباشد. چون سطوح ارتباط تعریف نشده است و چه بسا در فضای دوستی غفلت آلود، به کارکردهای جنسی در سطح ازدواج کشیده شود.
?) عدم مخالفت با شریعت
از دیگر اصول و قواعد حاکم بر روابط انسانی آن است که این ارتباط با احکام شریعت و اصول و مقررات اخلاق دینی، هماهنگی داشته باشد. به مقتضای این اصل حتی اگر در ضمن پیمان ارتباط، شرطی گنجانده شود که با احکام دین و مسلمات شریعت، مخالفت و ناسازگاری داشته باشد یا پایبندی به آن ارتباط منجر به تغییر احکام دین شود، یعنی به تحریم حلال یا تحلیل حرام منتهی گردد، این ارتباط صحیح نیست. مثلاً تعهد به دوست پسر یا دختر نباید به ترک واجبات دین مانند نماز، روزه و... منتهی شود با آنها را به ارتکاب محرمات بکشاند.
? شرائط ارتباط دوستی با جنس مخالف
? انحصاری بودن ارتباط
بنابر مبنای عقلا، در یک پیمان و تعهد، یک چیز را نمیتوان برای دو نفر تعهد نمود. مثلاً در ارتباط اقتصادی، یک شی یا یک خدمت را نمیتوان در ظرف زمانی واحد، برای دو شخص متعهد شد و اگر هر دو تعهد در یک زمان باشد، هر دو باطل است و اگر اختلاف زمانی داشته باشند، تعهد و عقد مقدم صحیح و تعهد متأخر باطل است. در ارتباط خانوادگی، هر یک از زوجین نمیتواند خود را برای غیر از همسر خویش تعهد کنند. در ارتباط دوستی با جنس مخالف هم، این سخن اهمیت دارد. چون در ارتباط با جنس مخالف، هر یک پیمان میبندد که فقط برای دوستش باشد و در خدمت اهداف و مقتضیات دوستی با هم باشند. بنابراین، حتی پسر نیز نمیتواند در یک زمان با دو دختر تعهد ببندد. در حالی که در ازدواج یک مرد می‌تواند با دو زن پیمان همسری ببندد. از این رو، مفاد این پیمان، گستردهتر از آن است که برای وی مجال متعهد شدن برای دو نفر را باز کند. این پیمان تمام زمان و حتی وجود هر یک را برای دیگری متعهد می‌شود تا هر یک وجود خود را بدون محدودیت زمانی و مکانی، در تعهد دیگری قرار دهد، لذا یک شخص دو وجود ندارد تا آن را برای دو نفر تعهد کند.
بنابراین ارتباط دوستی با جنس مخالف در ذات خود انحصاری بودن را اقتضا می‌کند و از پذیرش هر گونه اشتراک ابا دارد و نمیتوان اشتراک را با برنامهریزی و اعمال مدیریت در زمان و محدودیت در دوستی و سطح ارتباط بر این ارتباط تحمیل نمود.
? تعیین محدوده ارتباط
از آنجا که سطوح ارتباط دوستانه، در بین انسانها متفاوت است، هر سطحی از این ارتباط تعهد و مسئولیتی را متوجه طرفین می‌سازد. بنابراین، در ارتباط دوستی طرفین باید بدانند که این پیمان چه چیزی را بر عهده آنها میگذارد. چه بسا یکی از طرفین توقعی داشته باشد که دیگری از انجام آن عاجز باشد و حاضر به انجام آن نباشد.
محدودیتهای مورد نظر که باید توسط تمام افرادی که خواستار این نوع ارتباط هستند رعایت شود، بدین قرار است:
ـ محدود بدون مکان ارتباط، ارتباط نباید به وسعت تمام صحنههای زندگی حتی زندگی خانوادگی نباشد.
ـ محدود بودن زمان ارتباط، زمان آن به وسعت تمام ساعات شبانه روز نباشد. چون دوستی نمودن و دوست بودن هدف زندگی نیست.
همچنین سطح ارتباط، نباید به کارکردهای جنسی خاص و ارتباط جنسی در سطح همسر برسد. به بیان دیگر، باید نوع ارتباط مورد نظر بیان شود. مثلاً کلامی یا غیر کلامی است. سپس تمام اقسام ارتباط مورد نظر معین شود. به خصوص ارتباطهایی که با قسمتهایی از بدن که عضو جنسی محسوب میشوند تکیه دارد. اگر ارتباطی به تماسی بدنی و در حدّ تماس اندام جنسی برسد، دیگر یک ارتباط دوستی نخواهد بود و یک ارتباط جنسی محسوب می‌شود، ماهیت این ارتباط با ارتباط جنسی تفاوت دارد. آنچه در ارتباط دوستی مبادله می‌شود، محبت، مهر، عاطفه و صمیمیت است. پیام مبادله شده نباید در حدّ محتوای جنسی یا هر چیز دیگری غیر از دوستی، مهر و... باشد. مبادله پیام و محتوای جنسی، موجب انحراف ارتباط دوستی می‌شود، به خصوص ضرر و خسران جنسی برای جنس مونث فراهم می‌شود که کاملاً با فضای ارتباط دوستانه مغایرت و منافات دارد.? الگوی ارتباط دوستی با دختر و پسر
برای تبیین طرح عملیاتی ارتباط دوستی با جنس مخالف باید مراحل ذیل طی گردد:
? تعیین هدف دوستی
از جمله آداب دوستی، هدفدار بودن دوستی است. بر این اساس، باید قبل از انتخاب دوست، هدف خود را از دوستی معین کرد. اهداف انتخاب دوست، در نظر انسانها متفاوت است. گاهی اوقات، هدف انتخاب دوست، آشنائی و کسب اطلاع جهت ازدواج است و گاهی اوقات مبادله آموزشی یا هنری، هدف است.
نکته دیگر، آن است که مبتنی بر اهداف صحیح و مناسب باشد. اگر هدف نامناسب باشد، همانند دوستی بیهدف، ارتباط برقرار شده پایدار نخواهد ماند یا دچار آفت میگردد. دوستی با جنس مخالف، اگر به هدف بهرهمندی جنسی باشد، به هدف خود نمیرسد یا اگر برسد دیگر دوستی نیست بلکه همسری است که این امر با انگیزه دوستی متفاوت است.
? انتخاب دوست
بعد از تعیین هدف مناسب و صحیح و آگاهی از معیارهای دوست خوب در بین افراد آشنا، باید فردی را که معیارهای یک دوست خوب را دار است و می‌تواند تأمین کننده اهداف مورد نظر باشد انتخاب کرد.
در این مرحله باید بسیار دقت کرد تا در تطبیق معیارها اشتباهی رخ ندهد و دوست نما خود را به جای دوست قالب نکند. بسیاری از خطاها، از این جهت، متوجه دوستیها می‌شود.
? طرح هدف و برنامه دوستی
بعد از انتخاب هدفدار، نوبت طرح دوستی با طرح مقابل میرسد. دوستی یک تعلق خاطر دو سویه است و باید دو طرف، نسبت به هم تعلق خاطر داشته باشند و همدیگر را دوست هم بدانند. بنابراین، اگر یکی دیگری را به عنوان دوست انتخاب کرده است، دیگری هم باید به این انتخاب مهر تأیید بزند و نظر خود را در مورد این انتخاب اعلام نماید. بدین منظور لازم است، طرح دوستی به طرف مقابل اعلام و نظر مساعد وی نسبت به اصل دوستی اخذ گردد.
بعد از موافقت دو طرف، نسبت به اصل دوستی، در مورد محدوده دوستی و دیگر شرائط آن طرفین باید به توافق برسند. لازم است، همه حدود ارتباط معین شود، به گونهای که هیچ نکته مجهولی در این ارتباط برای طرفین باقی نگذارد و هر یک از طرفین ارتباط، به هنگام تعهد بدانند، چه چیزی را در برابر دوست خود متعهد شدهاند.
محدودیتهای ارتباط که از طرف دین اعمال شده است و طرفین ارتباط ملزم به رعایت آن میباشند، شامل موارد ذیل می‌شود:
الف) هیچ یک از طرفین ارتباط نباید از دیگری انتظار ارتباط غیر کلامی از قسم تماس جنسی را داشته باشد یا طرفین در تعهد خود آن را برای یکدیگر تعهد کنند. پس حتی اگر با توافق یکدیگر این نوع ارتباط را برای همدیگر تعهد کنند، صحیح نیست. چون این قسم از ارتباط صرفاً در محدوده ارتباطات خانوادگی و از قسم همسری است و تنها در این نوع ارتباط باید مبادله شود در ارتباط دوستی، محبت، عاطفه و... باید مبادله شود، نه محتوای جنسی. اگر در ارتباط دوستی، محتوای جنسی مبادله گردد، این ارتباط دیگر ارتباط دوستی نخواهد بود، بلکه ارتباط همسری است که این امر، موجب تداخل نوع پیام و محتوای مبادله می‌شود و از جمال کانالهای آسیبپذیری ارتباط است.
ب) هیچ یک از طرفین، نباید از دیگری انتظار ارتباط غیر کلامی از نوع لمس جنسی را داشته باشد. لمس یکی از رسانههای انتقال پیام عاطفی است و می‌تواند در این ارتباط بهکار گرفته شود ولی نباید لمس جنسی باشد. مقصود از لمس جنسی، لمس اندامهای محرک نیروی جنسی و هر اندامی به قصد بهره برداری جنسی است. چون قرار نیست، در این ارتباط محتوای جنسی مبادله گردد. البته قابل توجه است که اگر این امر به صورت ناخواسته، به یک بهره جنسی منتهی شود، مانعی ندارد ولی هدف و نقطه مورد انتظار، نباید بهرهمندی جنسی باشد و به منظور رسیدن به این هدف و مبادله این نوع محتوا، اقدام به ارتباط شود یا در ارتباطی این نوع پیام مبادله شود. از این رو مبادله هر نوع محتوای جنسی با قصد و غرض قبلی، از محدوده این ارتباط خارج است و نباید در تعهد طرفین ارتباط قرار گیرد.
ج) با توجه به آداب ارتباط، نباید هیچ یک از طرفین، از یکدیگر تعهد بگیرند که فارغ از محدودیت زمانی و مکانی، در خدمت انتظارات دیگری باشند. در این ارتباط، حدود زمانی و مکانی تعریف شود. زیرا ارتباط فارغ از محدویت مکانی و زمانی، یک ارتباط همسری است. لذا لازم است از نظر محدوده مکانی و زمانی، طرفین با هم به توافق برسند.
? پیمان و عقد دوستی بستن
الف) با توجه به ویژگیهای طرفین این ارتباط که قبلاً بیان شد و همینطور با عنایت به ماهیت این نوع ارتباط که شبیه با ارتباط خانوادگی است، پیمان و عقد مورد نظر، از نوع عقد و پیمان ازدواج موقت میباشد. البته در ضمن عقد، تمام کارکردهای جنسی از تعهد طرفین خارج می‌شود. قابل توجه است که خروج کارکردهای جنسی، خلاف مقتضای عقد ازدواج نیست بلکه نوعی اعمال محدودیت در سطح ارتباط است که معمولاً در عقد موقت با توافق طرفین اعمال می‌شود. همانگونه که در عقد موقت، اگر طرفین سطح انتظار رفتار جنسی خود را کاهش دهند، هرگز خلاف مقتضای عقد عمل نکردهاند، در اینجا هم از ابتدا با کاهش یافتهترین سطح ارتباط جنسی، عقد را منعقد میکنند. پایینترین سطح ارتباط جنسی، ارتباط کلامی و ارتباط غیر کلامی دیداری، حرکات بدنی، ژستهای اندامی و مانند این است. بدون عقد و پیمان هرگز ارتباط کلامی غیر ضروری و ارتباط غیر کلامی دیداری، حرکات بدنی و ژستهای اندامی بین دو نامحرم جایز نیست ولی با اجرای این عقد و پیمان جایز و حتی انجام آن بر طرفین واجب می‌شود و شامل لزوم تعهد و پایبندی میگردد.
ب) در این نوع ارتباط، مانند دیگر پیمانها و عقدها، صیغه و لفظ خاصی برای اجرای عقد لازم نیست و حتی ثبت آن هم در صحت عقد و پیمان تأثیری ندارد. حضور دو نفر عادل، به‌عنوان شاهد بر اجرا و ثبت این پیمان در یک مرجع قانونی صاحب قدرت ضمانتی، برای جلوگیری از تخلفات احتمالی و متعهد ساختن طرفین به رعایت مفاد پیمان یک عنصر ضروری است.
ج) بعد از اجرای صحیح عقد و پیمان طرفین در محدوده تعریف شده و مورد توافق و با توجه به محدودیتهای خاص این نوع ارتباط، با هم محرم تلقی میشوند. از این زمان، تمام تعهدات لازم الاجرا قابل استیفا است. قابل توجه است که این محرمیت محدود است و تمام سطوح تماس و ارتباط را مجاز نمیشمارد. مثلاً هرگز ارتباط جنسی و حتی تماس با اندامهای جنسی را مجاز نمینماید. در واقع این نوع ارتباطها، همچنان جزء ارتباطهای حرام و نوعی ارتباط با نامحرم تلقی می‌شود.
د) به هنگام اجرای پیمان، باید تمام محدودیتهای مورد نظر و شرائط شخصی مورد توافق، به صورت جداگانه مورد تعهد طرفین قرار بگیرد و طرفین به رعایت آن ملزم شوند.
ه) بعد از اتمام زمان دوستی، بدون نیاز به انجام عملی خاص، با هم نامحرم تلقی شده و تمام سطوح ارتباط باید قطع شود یا قبل از اتمام زمان مورد توافق، طرفین میتوانند با بخشش زمان باقی مانده، از هم جدا شوند یا در صورت تمایل بعد از بخشش مدت باقی مانده، از دوستی به عقد ازدواج دائم یکدیگر در بیایند.
بنابراین، این نوشته بر این باور است که تنها راه یک ارتباط صحیح و سالم از نوع ارتباط دوستی با جنس مخالف، از دیدگاه اسلام از رهگذر عقد ازدواج موقت با تحدید کامل کارکردهای جنسی ممکن است. این عمل، بهترین شکل دوستی و ارتباط دوستانه است. به بیان دیگر، بهترین دوستان همسران هستند و بهترین دوستی همسری است و مصونترین و قابل اعتمادترین ارتباط دوستی، ارتباط بر پایه عقد ازدواج است و با وفاترین و صمیمیترین و با گذشتترین دوستان، همسران هستند. بنابراین، در راستای دستیابی به برترین الگوی دوستی و برترین دوستی، باید آنها را در پرتو ارتباطات خانوادگی از نوع ازدواج جستوجو کرد و از بیراه روی اجتناب ورزیده و مسیرهای انحرافی را یکسره رها کرد.
? در حاشیه:
تا آنجا که از عبارات نویسنده بدست میآید، وی در تبیین مراد خویش و تبیین محل بحث گفتوگو بین دوستی دختر و پسر دچار تهافت و تناقض صدر و ذیل است. بخشهای آغازین مقصود خود را از دوستی دختر و پسر چنین بیان می‌کند که «این دوستی از نوع محبت همسری نیست بلکه همرنگ با محبت جنسیتی و در سطح جنسی است یعنی رفتاری که تأثیر آن در ارتباط با هم جنس یکی نیست، مثلاً برای انسان نیازمند به ارتباط با جنس مخالف، حتی صحبت کردن با جنس مخالف دارای تأثیری است که با جنس موافق به دست نمیآید.»
در بخشهای پایان مقاله میگوید: «دوستی با جنس مخالف اگر به هدف بهره مندی جنسی باشد به هدف خود نمی رسد یا اگر برسد دیگر دوستی نیست بلکه همسری است». یا آنکه در جای دیگر مقاله قصدِ بهرهمندی جنسی را منافی با دوستی دختر و پسر دانسته است و محور رابطه را تبادل مهر، محبت دوستی و عشق معرفی مینماید.
? به هر حال آنچه در این باره می‌توان گفت این است که:
?) چنانچه مقصود نویسنده از دوستی دختر و پسر ارتباط این دو بدون جاذبه و کشش جنسی باشد، چنین مفهومی به هیچ روی مورد نظر هواداران دوستی دختر و پسر به ویژه در غرب نیست آنچه از دوستی دختر و پسر در دنیای امروز مطرح است عمدتاً در رابطه با تمایلات و کششهای جنسی است.
?) در صورتی که مراد نویسنده دوستی دختر و پسر بدون تمایلات جنسی است، چرا آن را نوعی ازدواج موقت نامیده و این رابطه را تحت ضابطه ازدواجِ موقت تصحیح نمودهاند.
در ازدواج موقت در دیدگاه اسلامی میان دختر و پسر، محرمیت حاصل شده و تمایل و تجاذب جنسی در سطح نگاه و سخن گفتن و لمس بدنی و حتی روابط خاص جنسی نیز مجاز است، چگونه می‌توان دختر و پسری را با پیمان ازدواج موقت به یکدیگر پیوند داد و مدعی شد میان آن دو نباید گرایش جنسیتی پدید آید. مضافاً بر آن که اصولاً رابطه و دوستی دختر و پسر آن هم در سن نوجوانی و جوانی که زمان اوج نیازهای جنسی است نمیتواند بدونِ تمایلات و تجاذب جنسی میان دختر و پسر باشد.
نویسنده میگوید این دوستی دختر و پسر رابطهای انحصاری است و هیچ یک از طرفین نمیتواند با فرد دیگری رابطه دوستی برقرار کند. این در حالی است که وی وجه صحّتِ این دوستی را ازدواج موقت میداند. اگر مبنای این دوستی، ازدواج موقّت است چگونه ایشان حکم به انحصاری بودن آن کرده‌اند در حالی که در اسلام، انحصار ازدواج موقت در ناحیه مرد وجود ندارد مرد می‌تواند همزمان با بیش از یک زن پیمان ازدواج موقت بر قرار نماید.
نویسنده مدعی است که اجرای این پیمان دوستی نیاز به لفظ ندارد و تنها حضور دو شاهد عادل کافی است. انچه از فتاوای فقهی و قوانین شرعی اسلام بدست میآید آن است که وقوع پیمان ازدواج موق نیازمند اجرا و انشای لفظیِ عقد ازدواج موقت است و حضور دو شاهد عادل نیز لازم نیست آنجا که حضور دو شاهد عادل لازم است هنگام اجرای صیغه طلاق است. به هر حال جا داشت نویسنده مستند فقهی این دیدگاه خویش را بیان میکرد.
پیشرفت و توسعه تکنولوژی بطور شگفت آوری سریع و باور نکردنی است. زمانی برای کنترل یک دستگاه الکترونیکی می بایست به آن نزدیک شده و کلیدهای آن را لمس کنید. بعد ها با یک دستگاه کنترل از راه دور... و حالا تنها حرکات دست شما برای کنترل یک دستگاه مانند تلویزیون کافی است.
پیشرفت تکنولوژی، کار انسان را روز به روز آسان و راحت تر می کند. این امر، بطور نامحسوس انسان را به سمت راحت طلبی و عدم تحرک سوق می دهد.
چرا که از این به بعد شما می توانید تلویزیون یا هر دستگاه الکترونیک دیگر در منزلتان را با حرکت دست از راه دور کنترل کنید. بدون اینکه به کلید یا دستگاه کنترولر دست زده یا نزدیک شوید.
تلویزیون های پلاسمای شرکت هیتاچی تا سال 2011 کاملا بصورت حرکات دست از راه دور کنترل خواهند شد. در این تلویزیون ها دوربینی کار گذاشته شده است که حرکات دست شما را گرفته و به سنسورهای تلویزیون منتقل می کند.
حرکات دستی که برای سنسورهای این تلویزیونها تعریف شده است، شامل؛ حرکات افقی، عمودی برای روشن و خاموش کردن، صدا و تغییر کانال ها، چرخشی برای برنامه و تنظیمات دستگاه است.
تکنولوژی بسیار جالبیه بشرط آنکه.... کاربر این تلویزیون از آن دسته افرادی که هنگام حرف زدن، تمام مدت از دست هایش برای رساندن منظورش استفاده می کند، نباشد. چرا که ممکن است، تمام برنامه های تلویزیون را بهم بریزد. بخصوص اگر این حرکات دست زمان پخش مسابقه فوتبال باشد.
به گزارش واحد مرکزی خبر به نقل از شبکه تلویزیونی الجزیره محققان به این نتیجه رسیده‌اند که می‌توان از سیب زمینی برای تولید برق هم استفاده کرد.
در این روش سیب زمینی آب‌پز شده را در میان دو الکترود از جنس روی و مس قرار می‌دهند. در واقع پختن سیب زمینی در آب به منظور پایین آوردن مقاومت داخلی آن در برابر جریان الکترونها و بازدهی بیشتر است.
بررسی‌ها نشان داده است برق به دست آمده از سیب زمینی آب پز ده برابر بیشتر از سیب زمینی خام است.
یک باتری سیب زمینی می تواند تا بیست ساعت برق تولید کند که با آن می توان دستگاه‌های کم مصرف پزشکی و روشنایی را روشن کرد.
اگر چند عدد از آنها به صورت سری به یکدیگر وصل شود توان آنها بالاتر می‌رود و می‌توان حتی یک رایانه قابل حمل و کوچک را روشن کرد. دانشمندانی که این روش را ابداع کرده‌اند می‌گویند این روش می‌تواند به میلیون‌ها نفر در مناطق فقیر جهان کمک کند تا با هزینه پایینی برق مورد نیاز خود را تامین کنند.
بررسی‌ها نشان داده است تولید روشنایی با این روش شش برابر ارزانتر از چراغ‌های نفتی است و در مقایسه با باتری‌های معمولی پنجاه بار ارزانتر تمام می‌شود. البته برخی منتقدان می‌گویند که برق تولیدی با این روش کم است و تولید مقادیر فراوان آن بسیار هزینه بر است.
گفتنی است این روش برای میوه ها و سبزیهای دیگر هم آزمایش شده و موفقیت آمیز بوده است اما به ارزانی سیب زمینی نبوده است
ضریب هوش یکی از چندین آزمایش سنجش هوش است.
IQ هنگامی که در ابتدای قرن بیستم بوسیله آلفرد بینه و تئودور سیمون بوجود آمد، با به دست آوردن نسبت سن عقلانی کودک به سن تقویمی (جسمی) و ضرب کردن آن در عدد 100 محاسبه می‌شد.
بنابراین یک کودک 10 ساله سن عقلانی او 12 بود (یعنی آزمون هوش در سطح یک کودک 12 ساله را با موفقیت انجام داده بود)، ضریب هوشی 120 داشت. اگر این کودک 10 ساله سن عقلانی 8 می‌داشت، ضریب هوشی او 80 بود. بر اساس این محاسبه، عدد 100- که در آن سن عقلانی و سن تقویمی معادل هم بودند- ضریب هوشی میانگین به حساب می‌آمد.
گرچه هنوز اصطلاح IQ به طور رایج مورد استفاده قرار می‌گیرد، آزمون‌های هوش مدرن مانند "مقیاس هوش بزرگسالان وکسلر" بر اساس تخمین اندازه‌گیری‌شده ضریب هوشی فرد بر روی منحنی زنگوله‌ای گوسی با مقدار مرکزی (ضریب هوش میانگین) 100 با انحراف معیار 15 محاسبه می‌شود.
ضریب هوشی در زمینه‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد: به عنوان پیش‌بینی‌کننده موفقیت تحصیلی یا نیازهای اختصاصی، بررسی توزیع عدد ضریب هوش در جمعیت‌ها و رابطه آن با سایر متغیرها بوسیله جامعه‌شناسان، و به عنوان پیش‌بینی‌کننده کارکرد شغلی و درآمد.
برای پیاده روی روزانه خود جای خاصی مانند یک پارک یا یک منطقه خاص را درنظر نگیرید، درصورتی که خود را محدود کنید آنگاه پس از مدتی، پیاده روی برایتان تبدیل به امری تکراری و کسل‌کننده خواهد شد و شما در اندک زمانی این عادت مثبت را کنار خواهید گذاشت.
بنابراین برای روزمره نشدن پیادهروی مسیرهای متنوعی را انتخاب و سعی کنید با گام‌های سریع پیادهروی کنید تا قلبتان تحت‌فشار قرار گیرد و از نظر عضلانی تقویت شود. یکی دیگر از فواید پیادهروی سریع، تعریق است که از این طریق می‌توان سموم بدن را دفع کرد و روند آب کردن چربی‌های بدن را سرعت بخشید.
در زمانی که فردی تحرک ندارد، سوخت و سازش به کندی صورت می‌گیرد و در نتیجه کالری کمتری مصرف می‌شود. به این ترتیب پیادهروی تند نه فقط موجب سوزاندن کالری‌ها حین پیادهروی، بلکه بعد از آن هم می‌شود. با خم و راست کردن عضلات در ورزش منظم، میزان سوخت و ساز فزونی می‌گیرد؛ به‌ویژه اگر بکوشید از طریق کاهش جذب کالری وزن بدنتان را کم کنید.
پیادهروی به‌هنگام صبح مناسب است زیرا اگر شما بعد از پیاده روی به منزلتان برگردید، می‌توانید دوش بگیرید و این کار به از بین رفتن چربی‌هایتان کمک شایانی می‌کند.
اگر شما شاغل هستید تلاش کنید مسیری را تا سر کار خود پیاده راه بروید، حتی می‌توانید ماشین خود را در جایی دورتر پارک کرده و تا اداره پیاده بروید. این امر به شادابی روحیه شما کمک می‌کند.
اگر بخواهیم بهره ممکن را از پیاده روی حاصل کنیم، باید 3 یا 4 روز در هفته، بین 30 تا60 دقیقه تمرین کنیم؛ یعنی با سرعتی بیشتر از ریتم پیادهروی معمولی راه برویم. به این ترتیب علاوه بر مزیت‌‌های فوق، می‌توانیم میزان چربی خون را نیز کاهش دهیم.
نوشیدن آب قبل از پیاده روی توصیه می‌شود، یعنی یک لیوان آب20 تا30 دقیقه قبل از شروع پیاده روی و یک لیوان دیگر 5 دقیقه پیش از شروع حرکت نوشیده شود. البته بهتر است به‌جای سطح آسفالت و سنگفرش، زمین‌های نرم و خاکی را برای پیاده روی انتخاب کرد.پیاده روی ما را قادر می‌سازد با سرعتی ثابت و مداوم تمرین کنیم، این هم نیاز دیگری است که به ما اجازه می‌دهد به‌طور موثری چربی بسوزانیم.
برای سوزاندن کالری لازم است بدن ما به‌طور دائم در تمام مدت ورزش، در وضعیت سوزاندن چربی باشد. پیاده روی فعالیتی مداوم و تدریجی است، بنابراین حتی اگر شخص فاقد آمادگی جسمانی هم باشد به‌طور موثری به وضعیت سوزاندن چربی دست می‌یابد.
6 نماینده از قاره آفریقا، 4 نماینده از قاره آسیا، 13 تیم از قاره اروپا، 3 تیم از کونکاکاف، یک تیم از اوقیانوسیه و 5 تیم از قاره آمریکای جنوبی.
سوابق حضور 32 تیم جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی در ادوار گذشته جام جهانی:
آرژانتین
آفریقای جنوبی
آلمان
اسپانیا
استرالیا
اسلوونی
اسلواکی
الجزایر
انگلستان
اوروگوئه
ایالات متحده آمریکا
ایتالیا
برزیل
پاراگوئه
پرتغال
دانمارک
ژاپن
ساحل عاج
سوئیس
شیلی
صربستان
غنا
فرانسه
کامرون
کره جنوبی
کره شمالی
مکزیک
نیجریه
نیوزیلند
هلند
هندوراس
یونان
