محققان توانسته اند با استفاده از یک محلول قابل تجزیه در عرض چند ثانیه خونریزی جراحات موش های آزمایشگاهی را متوقف کنند.
به گزارش شبکه BBC ، در این آزمایش، وقتی محققان محلول کشف شده را روی زخم های باز موش های آزمایشگاهی قرار دادند به غشایی ژله ای تبدیل شد و روی جراحت را پوشاند.
پس از بهبود جراحت، ژل تولید شده به ملکول هایی تجزیه شد که سلول های بدن موش آزمایشگاهی توانست از آن برای ترمیم بافت خود استفاده کند.
ماده اصلی تشکیل دهنده این محلول ذرات پروتئینی موسوم به پپتید است. این پپتیدها وقتی در تماس با جراحت قرار می گیرند، بدون وارد کردن آسیب به سلول های مجاور جراحت، خود به خود تبدیل به ژلی می شوند که روی جراحت را می پوشاند.
محققان متوجه شدند که حتی پس از برداشتن ژل اضافی، پوشش روی جراحت به جای خود باقی می ماند.
این غشای ژله ای پس از مدتی به آمینو اسیدها، اجزای تشکیل دهنده پروتئین ها، تجزیه می شود که سلول های مجاور جراحت می توانند از آن برای کمک به ترمیم بافت استفاده کنند.
دکتر روتلج الیس - بنک، سرپرست این تحقیقات از انستیتو تکنولوژی ماساچوست آمریکا، می گوید: ما روشی را پیدا کرده ایم که می تواند در عرض پانزده ثانیه خونریزی را متوقف کند. این موفقیت می تواند روش های پزشکی برای کنترل خونریزی را متحول کند.
در جراحی های اضطراری بیش از پنجاه درصد وقت صرف کنترل خونریزی بیمار می شود.
در حال حاضر تنها چند روش برای کنترل خونریزی بدون آسیب رساندن به دیگر اعضای بیمار وجود دارند که از جمله شامل استفاده از فشار، گیره و اسفنج می شود.

محلول جدید برای متوقف کردن خونریزی در بافت های مختلف در مغز، کبد، پوست، نخاع و روده استفاده شده است که تقریبا در همه آنها خونریزی بلافاصله بند آمده است.
دکتر الیس - بنک می گوید ، این محلول می تواند در جراحی هایی که در شرایط غیرعادی صورت می گیرند ، مثلا در میدان جنگ ، بسیار مفید باشد زیرا زمان جراحی می تواند تا پنجاه درصد کاهش یابد.
این محلول را می توان در شرایط مرطوب استفاده کرد ؛ استفاده از آن، برخلاف محلول های دیگر، موجب عوارض جانبی در سیستم ایمنی حیوانات آزمایشگاهی نشده است.
دلیل موثر بودن این محلول در ترمیم جراحات و جلوگیری از خونریزی دقیقا روشن نیست اما محققان بر این باورند که پپتیدها با ماده میان سلولی سلول های مجاور جراحت یک تاثیر متقابل دارند.