این یافته‌ای است که از بررسی داده های شخصی مربوط به بیش از 12 هزار نفر به دست آمده و نشان داده است  احتمال چاق شدن فرد در صورت چاق بودن دوست، خواهر و برادر، یا همسر به ترتیب به میزان 57 درصد، 40 درصد و 37 درصد افزایش می یابد.

محققان با توجه به این یافته‌ها می‌گویند عوامل اجتماعی، مانند سایز اندام سایر افراد، در چاق شدن موثر است.

محققان در دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد و دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در سن دیه گو، داده های جمع آوری شده طی 32 سال را به عنوان بخشی از یک تحقیق درمورد قلب بررسی کردند.

شرکت‌کنندگان اطلاعات شخصی خود از جمله «شاخص وزن بدن» (BMI)  و نام دوستانی که می شد با آنها تماس گرفت را ارائه کردند. محققان توانستند پیوندهای اجتماعی افراد از جمله روابط با دوستان و اعضای خانواده را به دقت ترسیم کنند.

آنها به این نتیجه رسیدند که این ارتباط را نمی‌توان فقط به شباهت‌ها در سبک زندگی و محیط افراد نسبت داد و برای مثال تاثیر دوستان حتی وقتی در مناطق مختلف زندگی می‌کردند همچنان هویدا بود.

نیکلاس کریستاکیس از محققان این مطالعه به بی‌بی‌سی می‌گوید: اینطور نیست که افراد چاق یا افراد لاغر برای وقت گذرانی دنبال افرادی مثل خود بگردند، بلکه یک رابطه مستقیم علت و معلولی وجود دارد.

ظاهرا اتفاقی که می‌افتد این است که شخصی که چاق می شود به احتمال زیاد، برداشت‌هایش نسبت به آنچه اندازه مناسب اندام به حساب می‌آید تغییر می کند.

یعنی افراد به این نتیجه می رسند که چاق تر شدن قابل قبول است چون افرادی که اطرافشان هستند چاق تر هستند، و این طرز فکر گسترش می یابد.

نتایج این مطالعه در نشریه پزشکی نیوانگلند چاپ شده است. با این حال پژوهشگران می گویند نتایج آن قطعی نیست زیرا ممکن است عوامل پنهان دیگری نیز در کار باشد.