ارتباطات غیرکلامی از چنان الگوهای آشنای فعالیتی ساخته می‌شود که ما اغلب در مورد مقاصد عامدانه آنها فکر نمی‌کنیم.جیغ و داد شما به دیگران کمک می‌کند تا اطرافیانتان بفهمند اتفاقی رخ داده است.

 جیغ و داد ابزار تکاملی مفیدی به خصوص برای آنهایی است که از نظر کلامی دچار مشکل هستند. نوزادان به خاطر بهبودی سریع‌شان از خراشیدگی ها و کبودی‌هایی که هیچ بزرگسالی آنها را نمی‌بیند مشهورند، اما در مقابل گرایش‌ دارند در مقابل کمترین صدایی  چنان سرو صدایی راه بیندازند که والدین را به کنار خود بکشانند. اماحتی بزرگسالان هم هنگامی که آسیب می‌بینند می‌خواهند توجه‌ها را به خود جلب کنند.

 یک بررسی که در سال 2003 انجام شد نشان داد که در برخی از بزرگسالان ("فاجعه‌اتگاران شدید" یا به اصطلاح کسانی که از کاهی کوه می سازند) بیان و اظهار درد - در صورتی که افرادی ناظر بر آن وضعیت باشند - بیشتر طول می‌کشد.

این یافته نشان می‌دهد که یک مقصود سر و صداکردن در موقع درد ممکن است فهماندن نیاز به وابستگی به دیگران و ترغیب دیگران به کمک برای غلبه بر یک مشکل باشد.