امام موسی صدر: یکم : پیامبر در جهانی که فرقه ها و گرایش های متفاوتی در آن بودند ، دعوت خود را بر توحید بنیان نهاد.
دوم : مردم را از الوهیت خیالی رهاند. برای نخستین بار در تاریخ ، اندیشه را به نیکوترین شکل آزاد و از ویرانه بت ها راهی به دیار علم باز کرد.
سوم : پیامبر برای برپایی یک جهان واحد و اجتماعی برتر ، همه قیدها را در یک فراگیری بی سابقه و بی همتا در هم شکست.
چهارم : پیامبر مصرانه با خدایان شرک چه از سنگ و چه از نوع بشر تحدی می کند ، هستی و بی پایگی آنان را می نمایاند و در انداختن ارزش و اعتبار آنها ، پیروز می شود.
پنجم : شدت موضع پیامبر در برابر تفال و تنجیم کمتر از ستیز او در برابر دیگر اوهام و خرافات نبود.
ششم : و بالاخره تنها بت بزرگتر که همان بت «خودخواهی» است ، باقی ماند. معروف است که رهایی از آن را جهاد اکبر خواند. در قرآن شریف آمده است : «افرایت من اتخذ الهه هواه و اضله الله علی علم و ختم علی سمعه و قلبه و جعل علی بصره غشاوه فمن یهدیه من بعد الله افلاتذکرون» [پس آیا دیدی کسی را که هوس خویش را معبود خویش قرار داده و خدا اورا دانسته گمراه گردانیده و بر گوش او ودلش مهر زده و بر دیده اش پرده نهاده است؟ آیا پس از خدا چه کسی او را هدایت خواهد کرد؟ آیا پند نمی گیرید؟]