افزودن مقادیر زیادی روغن زیتون به رژیم غذایی در برابر آسیب سلولی که می‌تواند منجر به سرطان شود اثر حفاظت‌بخش دارد.
به گزارش BBC، محققان با مطالعه 182 مرد اروپایی که هر روز 25 میلی لیتر روغن زیتون مصرف کرده بودند دریافتند سطوح ماده‌ای که نشانگر آسیب سلولی است در آنها کاهش یافت.
به گفته این گروه دانمارکی شاید به همین دلیل میزان سرطان در شمال اروپا از جنوب آن کمتر است. در این قسمت از اروپا روغن زیتون بخش اصلی رژیم غذایی را تشکیل می‌دهد.
محصولات جانبی
محققان بیمارستان دانشگاه کپنهاک در مطالعه خود به مدت دو هفته به غذای تعدادی مرد اروپایی 20 تا 60 ساله روغن زیتون خالص، معمولی یا تصفیه شده افزودند.
در پایان مطالعه سطوح ماده‌ای که نشانگر آسیب اکسیداتیو به سلول‌هاست به نام 80xodG را در ادرار این افراد اندازه‌گیری کردند.
صدمه اکسیداتیو فرآیندی است که طی آن به واسطه قرار گرفتن در معرض موادی که منجر به تجمع رادیکال‌های آزاد می‌شوند، تعادل متابولیک یک سلول به هم می‌ریزد.
میزان 80xodG در نمونه‌های ادرار مردانی که روغن زیتون به رژیم غذایی‌شان افزوده شده بود 13 درصد کاهش یافت این مردان در آغاز مطالعه در مقایسه با گروه مردان جنوب اروپا سطوح بالاتری از این ماده را داشتند، بیانگر این که این کاهش به اثر روغن زیتون مربوط می‌شد.
به گفته محققان اثر رژیم غذایی بر احتمال سرطان بسیار پیچیده است زیرا غذا از اجزای مختلفی تشکیل شده که هر یک اثرات خاصی را بر بدن اعمال می‌کنند.
به هر حال این موضوع تایید شده که رژیم غذایی متعادل و سالم شامل مقادیر زیاد سبزی و میوه تازه و محدود کردن مصرف گوشت‌های فرآیند شده به کاهش خطر سرطان کمک می‌کند.

جام جم آنلاین : تحقیق نشان داد زیاده روی در خوردن گوشت و نخوردن سبزیجات ، روحیه خشونت طلبی را در میان کودکان افزایش می دهد. به گزارش پایگاه اینترنتی الرایه ، دکتر کاشیوازوکی ، پزشک ژاپنی گفت: توجه به رژیم غذایی مناسب و استفاده از سبزیجات و حبوبات باعث جبران کمبود ویتامین و مواد معدنی بدن می شود. وی افزود: کمبود این مواد در کودکان در آن ها تنش ایجاد می کند. پزشکان به خانواده توصیه کردند حتما در دادن صبحانه به کودکان خود تاکید خاصی داشته باشند.

محققان سوئیچ روشن/خاموش ملکولی را یافته اند که پاسخ های دستگاه ایمنی بدن به ویروس ها را کنترل می کند.
به گزارش مدلاین پلاس محققان مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس در دالاس دریافته اند زمانی که ویروس هپاتیت C وارد بدن می شود ، سوئیچ پاسخ دفاعی سیستم ایمنی را روشن می کند. اما ویروس با دستکاری مداخله پروتئین های سلولی خاص به نام RIG-1 و LGP2 این دفاع های ایمنی را خاموش می کند.
این کلید روشن/خاموش پاسخ سیستم ایمنی را در برابر همه انواع ویروس ها کنترل می کند و این سوئیچ می تواند هدف جدیدی برای داروهای جدید جهت مقابله با ویروس ها باشد.
به گفته سرپرست این تحقیق یافته فوق به طراحی داروهای جدید که از برای فعال کردن پاسخ ایمنی میزبان یا غیر فعال کردن آن از ویروس تقلید می کنند ، کمک می کند.

«این یکی را دیگر نمی شود کاری کرد!» این جمله را زیاد می گوییم ؛ بویژه وقتی که شرایط مساله پیش روی خود را کاملا بشناسیم و احساس کنیم که چون پیشتر همه اندیشه مان را برای بهبود سیستم مورد بحث به کار بسته ایم.
در چنین شرایطی ، بهتر شدن را ممکن نمی دانیم و از کسی هم نمی پذیریم که راه حلی بکر برای موضوع داشته باشد. در شکل گیری دانش نوآوری نظام یافته و TRIZ میلیون ها نشدنی انجام شده و دیوارهای برداشته شده از بن بست های فنی و مدیریتی مورد مطالعه قرار گرفته اند. این پژوهش گسترده ، خروجی ها و دستاوردهای بسیار جالبی به همراه داشته است که تعداد زیادی از آنها، عادتهای فکری ما را نقض می کنند.
با این توصیف TRIZ در فرآیند تعریف تا حل مساله ، خود از ابزارهای متعدد تفکر خلاق بهره می جوید تا من و شمای اهل چالش با مسائل بتوانیم چشمهایمان را بشوییم و با فراهم کردن مجال نگاه متفاوت ، راه حلی جدید برای مساله بیابیم. یکی از ابزارهای تولید راه حل و ایده پردازی در نوآوری نظام یافته ، «روندهای تکامل» (Evolutionary Trends) نام دارد.
روندهای تکامل نیز مسیر کلی رسیدن به موفقیت را به جستجوگر نوآوری نشان می دهد و او را راهنمایی می کند که منزلگاه بعدی خویش را در چه افقی تصویر کند. یکی از این روندها، تفکیک فضایی (space segmentation) نام دارد. در این روند ، جهش از سطح موجود به سطح برتر بعدی منوط به ایجاد ساختارهای توخالی ، حفره ها و پر کردن حفره ها از موادی که در سیستم فنی موردنظر منجر به بهبود کارایی و کیفیت می شوند ، دانسته می شود.
مثالهای فراوانی از نوآوری در این زمینه وجود دارد. «این یکی را دیگر نمی شود کاری کرد!». وقتی مثال بحث ما یک روش ساده حمام باشد ، شاید این جمله را تکرار کنیم. نوآوری در دوش! در سیستمی ساده که تنها از چند قطعه تشکیل شده و آب از لوله وارد آن و از سوراخ های ریزش خارج می شود ، مگر می شود تغییر چندانی داد؟ روند تفکیک فضایی به تیم پژوهشگر که روی مساله بهبود دوش کار می کردند ، راهنمایی کرد که در پی ایجاد حفره باشند. آنها نیز چنین کردند ؛ ایجاد حفره های هوا در قطره های آب.
فشار آب خروجی از دوش چون گذشته حفظ شد، اما آب مصرفی به 30 درصد کمتر کاهش یافت ، زیر این دوش آب ، جریان دائمی و پیوسته قطره های آب با اندازه و درشتی مطلوب وجود دارد ، در حالی که مصرف آب کم شده است. اگر لیوانی زیر این آب بظاهر پرفشار قرار دهیم ، پر شدن آن طولانی تر خواهد بود.